Tijdens je tussenjaar in Engeland hockeyen? Dat kan vast ook ergens anders!
Om voor een aantal maanden je vertrouwde plekje achter te laten en met een koffer het vliegtuig in stappen naar een nieuwe, onbekende bestemming kan heel spannend zijn. Hoe gaan de dagen er daar uit zien? Wat kan je verwachten? In deze Q&A stellen we vragen aan degene die in precies dezelfde schoenen stond. Vandaag maken we kennis met Rosa!
Kun je een korte introductie van jezelf geven?
Mijn naam is Rosa en ik ben 17 jaar. Ik woon in Amsterdam en ik speel hockey bij Hurley in MA1.
Waarom heb je voor een tussenjaar met Mister Valencia gekozen?
Omdat ik pas 17 ben, ben ik dus best jong. Daarom wilde ik nog niet gaan studeren omdat je dan veel dingen mist in mijn ogen. Zeker als je kijkt naar het sociale wereldje dat mee komt met het eerste jaar van veel studies. Dit was de reden om iets anders te gaan doen.
Via mijn club kwam ik erachter dat ze speelsters in Engeland zochten. Dit trok mij niet echt maar als het in Engeland kan, kan het vast ook ergens anders. Na een korte zoektocht op Google kwam ik bij Mister Valencia en toen heb ik een mailtje gestuurd!
Hoe heb je de weken voor je vertrek ervaren?
De weken vooraf waren erg relaxed. Het ligt er natuurlijk aan hoe je er zelf instaat. Ga je er met veel zenuwen in of zie je het allemaal wel? Ik had niet heel veel zenuwen en alles was vooraf duidelijk. Ik kan altijd alle vragen die ik had stellen.
Wat was je eerste indruk en hoe is het bevallen?
Ik kwam aan op een zondag en mijn huis ligt best buiten het centrum. Dat was wel gek want alles was gesloten. Toen dacht ik wel even, waar ben ik beland? Maar zodra ik dichterbij het centrum kwam voelde ik mijzelf al snel thuis. De talenschool zit echt op een toplocatie! De lessen zijn heel intensief maar hierdoor leer je snel.
Er is hier heel veel vrijheid en alles is mogelijk.
Hockey was ook wel even wennen. Een minuut voor de training komen meiden nog aanlopen en dat is thuis wel anders. Het bevalt nog steeds echt supergoed en deze stad heeft zo veel te bieden dus je hoeft je nooit te vervelen.
Hoe ziet een gemiddelde week eruit?
Omdat ik nog onder 18 ben speel ik met het jeugdteam én met het damesteam van Valencia Club de Hockey. ’s Morgens ga ik naar school en daarna ga ik vaak lunchen met vrienden. Aan het einde van de middag pak ik mijn rust en maak ik wat huiswerk om vervolgens twee uur te trainen. Ik ben vaak pas rond 11 uur weer thuis. In de weekenden zijn er een of twee wedstrijden en heb ik tijd om leuke dingen te doen.
Wat mis je het meest van thuis en wat zal je het meest missen uit Valencia?
Ik mis niet zo heel veel van thuis omdat ik hier ook best wel druk bezig ben. Natuurlijk mis je familie en vrienden maar ik denk er eigenlijk niet heel veel over na.
Als ik terug naar huis ga zal ik wel heel erg de mensen missen die ik hier ontmoet heb. Je bent heel erg veel samen en ziet elkaar bijna elke dag. Je maakt samen veel leuke dingen mee! Dus het gaat wel even wennen zijn dat je ze niet meer zo regelmatig ziet. Verder ga ik ook de ‘Menu’s del día” en al het andere lekkere eten missen.
Wat is je ultieme highlight van je verblijf in Valencia?
Wij hadden vier dagen lang een toernooi in Malaga met de beste teams uit Spanje dus dat was wel een hele bijzondere ervaring. Je hebt samen een doel voor ogen en daar ga je voor! Dat is wel super leuk om te doen!
Last but not least, wat zou je mee willen geven aan anderen die twijfelen dit avontuur aan te gaan?
DOEN! Je wordt hier supergoed opgevangen en er is ook een goede begeleiding. Ondanks dat je alleen naar Valencia gaat ben je nooit echt alleen. Er is hier heel veel vrijheid en alles is mogelijk en bespreekbaar!
Klinkt een de combinatie intensief hockeyen en Spaans leren in Valencia interessant voor jou? Neem dan gerust contact met ons op!